Sunday, October 28, 2012

Reject to be your daughter-in-law.

I was busy the whole day, pergi kedai sebab nak beli hadiah for dorm mates and classmates. Aku paling malas bila ada tukar-tukar hadiah. Aku ni kalau bab bab beli hadiah sangat loser. Kesian siapa dapat hadiah aku..

Masa tengah salin baju nak pergi kedai, ibu panggil. 'Eera tolong ibu beli daun pisang satu keping okay?' Aku macam lost. Daun pisang dia letak dekat mana ? Aku pun kena marah dengan ibu 'carik lah dekat refrigerator kedai tu kee hishh.. ' See? Masa depan gelap wahai gadis..

After beli hadiah, aku pergi lah dekat satu kedai unknown ni. Aku pergi tengok refrigerator and cari daun pisang. Ibu nak sekeping tapi kedai ni jual seikat. And satu ikat tu macam banyak gilaa. Mati aku kena marah dengan ibu kalau beli banyak sangat. Aku pun tanya akak kedai, 'Kak kalau beli satu keping boleh tak?' Mungkin akak tu speechless tengok alien seperti aku.

'Satu ikat 80 sen dik.' Hahahahhaha malu nya. Maksud akak tu, satu ikat yang banyak tu 80 sen. Then kalau aku nak beli satu keping, dia nak jual berapa? 5 sen? Omge saya malu. Aku terus berlari masuk kereta 'Udaa, pergi kedai lain cepat cepat maluuu'

Last-last pergi family store. Ibu last minute call suruh beli santan and kerisik -_- Persoalannyaaaaaaa, kerisik tu binatang apa dong bukk? Apa nak jadi dengan hidup aku tsk tsk. Aku pun bergaduh dengan eeka 'Alaaah  uda lah yang pergi beli. Eera taktau laaaah' Seperti biasa aku hanya membuang masa suruh dia *peace*

Aku pun menggagahkan diri pergi Family Store. Aku carik semua apa yang ibu nak dengan membesarkan mata radius 2 centimeter. Daun pisang CHECK, Santan CHECK. Kerisik manaaaaaaa satu T.T Aku pusing family store tu 2 kali carik kerisik tak jumpa hua sad life. Aku pun menebalkan muka aku yang dah cukup chubby ni tanya dengan satu couple makcik and pakcik ni dengan harapan makcik ni mesti tahu punya.

'Makcik, tumpang tanya. Kerisik tu yang mana satu?' Huaaaaaaaaaaaa malunya! Ya lah, kalau aku balik tangan kosong tanpa kerisik memang kena sembelih dengan ibu. Makcik dengan pakcik tu pun tolong aku cari hahahah. Pakcik tu dengan confident cakap dia pernah nampak kerisik dekat family store. Aku pun angguk angguk. Tapi pakcik tu cari tak jumpa pun.. Aku ni terus macam asdfghjkl awkward nya :( Aku cakap dengan pakcik tu 'Pakcik takpa lah kalau takda. Kalau takda pun takpa. Terima kasih eh pakcik' Aku pun blah sebab malu sangat. 

Sekali masa aku jalan jalan dalam family store, ada sorang pakcik datang dekat aku. Eh pakcik tadi ! Dia hulur something, aku pun amik lah apa kebenda ni. 'Haaa yang ni lah dia kerisik!' OH MY GODD MANA NAK SOROK MUKA MALU NYA I! Aku terus thankyou hidung kembang kempis berlari pergi cashier. Masuk kereta menjerit..

IBU, MALUUUUU ! Please jangan suruh beli barang dapur lagi.






Mintak mintak pakcik tu tadi takda anak laki *sigh*

No comments:

Post a Comment